Różne zwierzęta futerkowe różnią się znacznie cechami futer, które wykorzystywane są we współczesnej modzie. Z nielicznymi wyjątkami, zwłaszcza bobrem i lisem rudym z Alaski, głębokość cieniowania rośnie, gdy siedlisko gatunku zwierząt znajduje się bliżej regionów równikowych.

Wydaje się, że istnieje bezpośredni związek między intensywnością koloru skórki a odległością lub bliskością obszarów polarnych lub upalnych. Tak więc białe ssaki, takie jak niedźwiedź polarny, gronostaj, zając biały lub syberyjski, występują tylko na ziemiach północnych.

Wyjątkiem są owce, które ze względu na swój domowy charakter można spotkać w prawie wszystkich częściach cywilizowanego świata. Wiadomo, że zwierzęta tropikalne przenoszone do chłodniejszych klimatów stają się jaśniejsze, gdy przystosowane są do nowego środowiska. Skóry zwierząt żyjących w gęstych lasach lub lasach mają na ogół głębszy kolor niż zwierzęta żyjące na bardziej otwartym terenie.

Z reguły zwierzęta noszące futro mają ciemniejsze włosy na plecach niż na bokach i brzuchu. Borsuk, chomik, ratel i panda to wyjątki, które mają ciemniejsze włosy na brzuchu i bokach oraz jaśniejsze włosy z tyłu. Pod względem intensywności koloru skunks ma najczarniejsze futro, chociaż niektóre koty domowe są również dość czarne. Inne zwierzęta, których futro jest prawie czarne, to czarny niedźwiedź i czarny lis, który jest odmianą srebrnego lisa, ale kolor ma często brązowawy odcień i nadaje się na piękny kołnierz futrzany z lisa. Kolory, które dominują wśród zwierząt odmiany futerkowej, to:

• biały
• czarny
• brązowy
• szary

Mniej powszechne są odcienie żółte i te znane jako niebieskie. Jakość futra u wszystkich ssaków poprawia się z zimnem, a zwierzęta żyjące na większych wysokościach, przy odpowiednio niższych temperaturach, mają grubsze i delikatniejsze sierść niż zwierzęta żyjące bliżej poziomu morza. Mroźna zima zazwyczaj pozwala na wytwarzane futro wysokiej jakości i delikatnego koloru, łagodna zima może powodować, że włosy są gorszej jakości. We wszystkich klimatach zwierzęta występujące w gęstym lesie mają futro, które jest głębsze, bardziej jedwabiste, grubsze i bardziej błyszczące niż zwierzęta żyjące na otwartej przestrzeni. Zwierzęta zamieszkujące jeziora i rzeki śródlądowe mają delikatniejsze i bardziej miękkie włosy niż zwierzęta mieszkające w pobliżu wybrzeża lub lądu narażone na działanie wiatrów morskich.

Ogólnie rzecz biorąc, sierść zwierząt w zimnych regionach jest krótka, delikatna, miękka i puszysta, podczas gdy sierść zwierząt z cieplejszych krain jest dłuższa, sztywniejsza i twardsza.

Zarówno jakość, jak i kolor futra różnią się w zależności od wieku zwierzęcia. Młode zwykle mają grubszy płaszcz futra niż dorośli, ale włosy są zbyt miękkie, a skóra jest na ogół zbyt delikatna, aby nadawała się do użytku przez przemysł modowy. W niektórych przypadkach, szczególnie jagniąt, bardzo młode skórki są szczególnie cenione i chętnie poszukiwane, ale należy zachować szczególną ostrożność podczas pracy z nimi