Śmiertelność drzew w Polsce znacznie wzrosła pod koniec lat 80-tych i na początku lat 90-tych z powodu ataków korników na drzewa iglaste (zimozielone). W tym czasie korniki zabiły na niektórych obszarach nawet od 70% do 80% drzew. Wysoki poziom śmiertelności drzew zwiększa ryzyko katastrofalnych pożarów na styku obszarów miejskich i dzikich i wokół nich. Jak pozbyć się korników?

Zintegrowane metody przeciwko kornikom

Takie podejście obejmuje stosowanie różnych technik mechanicznych, kulturowych, biologicznych i chemicznych do monitorowania i kontrolowania problemu ze szkodnikami. W każdym programie mającym na celu zmniejszenie śmiertelności drzew spowodowanej przez kornika istnieją dwa kluczowe aspekty:

• zdrowie niezainfekowanych drzew
• odkażanie lub usuwanie chorych drzew i konarów

Te aspekty dotyczą drzew iglastych w krajobrazie miejskim a także dużych połaci drzew iglastych w lasach publicznych lub prywatnych. Jednak właściciele domów lub zarządcy zasobów komunalnych mogą stosować różne techniki lub poziomy zarządzania w porównaniu z osobami zarządzającymi dużymi połaciami leśnymi. Większość technik gospodarki leśnej i technik sanitarnych opracowanych w celu zarządzania kornikami w różnych regionach Polski nie została przetestowana bezpośrednio w każdym obszarze, więc lokalni właściciele domów i zarządcy zasobów powinni być świadomi, że istnieje mogą być regionalne różnice w skuteczności technik.

Zarówno w środowisku mieszkalnym, jak i leśnym, zdrowie szczątkowych drzew może być promowane przez przerzedzanie. Przerzedzanie, czyli usuwanie wybranych drzew z niewielkich grup lub drzewostanów, stosuje się przed atakiem kornika. Niezależnie od tego, czy usuwasz kilka niezainfekowanych drzew na podwórku, czy usuwasz wiele niezainfekowanych drzew z hektarów lasu, celem jest promowanie zdrowia i wigoru pozostałych drzew. Drzewa te czerpią korzyści ze zmniejszonej konkurencji o wilgoć, światło słoneczne, przestrzeń i składniki odżywcze i są lepiej odporne na przyszłe ataki. Badania naukowe z niektórych obszarów leśnych wykazały, że śmiertelność drzew spowodowaną kornikiem można zmniejszyć poprzez zmniejszenie zagęszczenia drzew w drzewostanie. Wpływ przerzedzania na śmiertelność drzew z powodu kornika jest obecnie badany przez naukowców. W środowisku mieszkalnym zdrowie niezainfekowanych drzew w już przerzedzonych grupach może być dalej promowane przez praktyki kulturowe, takie jak podlewanie, minimalne nawożenie lub zmniejszenie zagęszczenia gleby. Wydział Leśnictwa może udzielić pomocy w zasugerowaniu optymalnego zagęszczenia drzew i praktyk kulturowych dla danego drzewostanu.

Inna metoda zarządzania kornikami w środowisku mieszkalnym i leśnym polega na zdroworozsądkowym usuwaniu i usuwaniu zarażonych drzew oraz niezarażonych lub zaatakowanych części drzew już na ziemi. Te środki sanitarne mogą obejmować usuwanie i transport świeżo zaatakowanych drzew z podłoża leśnego w celu pozyskania produktów drzewnych, zwane wycinką ratowniczą, aż po ścinanie zielonych, niezarażonych gałęzi w ramach programu przycinania na terenach mieszkalnych.