Waluta części  krajów Unii Europejskiej, czyli euro (EUR), to stosunkowo nowa waluta, które jednak jest obecnie jedną z najistotniejszych walut naszego globu oraz o najwyższej wartości gotówkowej na światowych rynkach. Używana jest jako prawnie zarejestrowany środek płatniczy w 19 krajach tzw. strefy euro oraz jest dopuszczona do obiegu i użytku w kilku krajach spoza strefy euro/Unii Europejskiej. Kraje strefy euro to:  Belgia, Austria, Niemcy, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Grecja, Portugalia, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Litwa, Łotwa, Estonia, Słowenia, Cypr, Malta i Słowacja.

Euro, obok dolara amerykańskiego (USD) jest jedną z dwóch najważniejszych walut świata. EUR/USD to najważniejsza para walutowa na międzynarodowym rynku wymiany walut jakim jest Forex. Udział euro w Forexie to prawie 20% całości (większy udział ma tylko USD).

W Polsce istnieje wielu brokerów Forex, umożliwiających transakcje na parze EUR/USD oraz inne kombinacje walutowe z euro. Jedną z takich firm jest CMC Markets.

Przyjrzyjmy się jednak początkom ten młodej, a jakże silnej waluty.

Korzenie  euro sięgają połowy minionego wieku, kiedy to w 1958 roku utworzono Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG).

Kilka lat później wybitny ekonomista Robert Mundell wyszedł z propozycją utworzenia tzw. optymalnego obszaru walutowego, czyli wprowadzenia na konkretnym terenie geograficznym obejmującym kilka regionów/państw tej samej waluty, co – zdaniem pomysłodawcy –  doprowadziłoby do stabilizacji cen i zatrudnienia oraz oraz ułatwiłoby maksymalizację ekonomicznej efektywności obszaru objętego wspólną walutą. Mundell zaproponował także EWG wprowadzenie takiej waluty o nazwie “Europa”. Wówczas była to tylko teoria, ciekawostka, ale jak sie później okazało, badania i tezy Mundella były podstawą dla późniejszych prób wprowadzenia wspólnej waluty.

W latach 70. XX wieku Rada Europejska postanowiła utworzyć system współpracy walutowej, w celu  ustabilizowania kursów wymiany walut i opanowania inflacji.

W roku 1979 zaczął działać Europejski System Walutowy oparty na ECU (European Currency Unit). ECU nie była pieniądzem w materialnej postaci i nie była nigdy w powszechnym obegu, ale była jednostką rozliczeniową stosowaną wśród państw członkowskich  EWG. Pełniła rolę koszyka walutowego służącego jako waluta rezerwowa i środek obrachunkowy i płatniczy w operacjach międzynarodowych oraz wykorzystywana była przy spłacaniu pożyczek pomiędzy centalnymi bankami europejskimi. Według traktatu z Maastricht z 1992 roku walutami w koszyku ECU były: marka niemiecka (najwyższy udział), frank francuski, gulden holenderski, funt brytyjski, frank belgijski, lir włoski, peseta hiszpańska, korona duńska, funt irlandzki, drachma grecka, frank luksemburski i escudo portugalskie.

W Maastricht podpisano wówczas Traktat o Unii Europejskiej i wprowadzeniu wspólnoty walutowej. Był to ogromny krok naprzód. Kilka lat później, cały czas w latach 90-tych, ustalono iż nowa waluta będzie miałą nazwę “euro” a w 1998 roku Powstał Europejski Bank Centralny z siedzibą we Frankfurcie nad Menem.

Euro weszło do obiegu 1 stycznia 1999 roku, najpierw transakcjach bezgotówkowych, w 11 krajach Unii Europejskiej. Był to tzw okres przejściowy, trwający 3 lata, kiedy to obie waluty – euro oraz waluty narodowe- funkcjonowały roównolegle. W 2002 roku wprowadzono do powszechnego obiegu banknoty i monety.

Obecnie z krajów członkowskich Unii Europejskiej euro jest używane w 19 krajach oraz w 2 krajach spoza UE i w 4 mikropaństwach. Na co dzień posługuje się tą walutą prawie 400 milionów Europejczyków.