System GMP+ został zainicjowany i opracowany w 1992 roku przez Holenderski przemysł paszowy w odpowiedzi na różne mniej lub bardziej poważne incydenty z udziałem zanieczyszczonych materiałów paszowych. Chociaż rozpoczął się jako program krajowy, gdy tylko został dopracowany – stał się międzynarodowym programem zarządzanym przez GMP+ we współpracy z różnymi interesariuszami międzynarodowymi.

GMP+ – dlaczego to ma znaczenie?

Zanieczyszczenie pasz i składników metalami ciężkimi stanowi poważny problem dla zdrowia zwierząt i przenoszenia substancji toksycznych w łańcuchu pokarmowym człowieka, ponieważ pierwiastki te mogą akumulować się w:

• mięsie,

• jajach,

• produktach mlecznych.

Szczególnym problemem jest obecność w paszach metali – arsenu, kadmu i ołowiu, które przekraczają dopuszczalne poziomy UE, w premiksach i mieszankach paszowych pełnoporcjowych przeznaczonych dla różnych gatunków zwierząt. W paszach pełnoporcjowych przeżuwacze były najbardziej narażone na narażenie. Ołów stanowił główne zagrożenie dla minerałów, a kadm stwarzał największe zagrożenie dla premiksów. W różnych krajach poziomy skażenia znacznie się różnią, przy czym najwyższe skażenie stwierdzono w Kanadzie – aż 50% badanych próbek przekraczało limit UE.

Aby złagodzić problemy związane z metalami ciężkimi w paszach zwierzęcych, należyta staranność w zakresie pobierania próbek i testowania jest niezbędnym narzędziem do oceny poziomu ryzyka. Badania wykazały, że minerały śladowe mogą być źródłem tych metali ciężkich, więc przemysł powinien być bardziej sumienny w odniesieniu do gwarancji jakości swoich dostawców. Ponadto pasze zidentyfikowane jako skażone nie powinny być podawane zwierzętom, aby zapewnić, że te toksyny metali ciężkich nie przedostaną się do jadalnych produktów spożywczych, zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo w łańcuchu żywnościowym.

Czy to dla ludzi również jest zagrożeniem?

Chociaż zanieczyszczenia w paszy stanowią przede wszystkim zagrożenie dla zdrowia, dobrostanu i produktywności zwierząt gospodarskich, istnieje ryzyko dla zdrowia ludzi, biorąc pod uwagę zoonotyczny charakter niektórych patogenów i wrażliwość ludzi na toksyny. Niewidoczne gołym okiem drobnoustroje są wyjątkowo zdolne do skażenia żywych żywicieli oraz obiektów nieożywionych i okazały się skuteczne w unikaniu wykrycia. W ramach szerszego dążenia do bezpieczeństwa biologicznego producenci i dostawcy badają pasze i składniki pasz pod kątem określonych bakterii, takich jak Enterobacteriaceae i mykotoksyny. Spożywanie przez zwierzęta powszechnie monitorowanych bakterii Salmonella, Listeria monocytogenes i patogennych Escherichia coli może stanowić zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi.

Zawsze istnieje możliwość skażenia przy zakupie paszy lub składników pasz. Jednak niektóre składniki są bardziej podatne na zanieczyszczenia niż inne. Stosy kukurydzy, przykryte lub odkryte, przyciągają dzikie ptaki, w tym gatunki wędrowne, o których wiadomo, że są nosicielami patogenów, w tym wirusa ptasiej grypy, dlatego ten temat ma znaczenie.