Projekt pokoju dziecięcego to spore wyzwanie. Najmłodsi domownicy mają zazwyczaj specyficzne potrzeby wynikające nie tylko z ich ciągłego rozwoju, ale także z dość oryginalnego gustu. Przy tym są dość konsekwentni w swoich wyborach i sprostać ich wymaganiom wcale nie jest łatwo.
Pokój dla dziecka, czyli pokój wielofunkcyjny
„Dorosłe” pokoje mają ściśle przypisane funkcje. Mamy sypialnię, jadalnię, salon, garderobę, gabinet, pracownię. Pokój dziecinny jest specyficznym miejscem w domu. Na małej przestrzeni musi pomieścić kilka odrębnych funkcji. Aby dobrze spełniał swoje zadanie, niezbędny jest wyraźny podział na strefy: dzienną do zabawy, nocną do spania, mini-garderobę oraz strefę do pracy, gdzie stanie biurko. Przy tym wszystkim pojawiają się specyficzne potrzeby dzieci, zwłaszcza starszych – w pokoju musi znaleźć się miejsce na konsolę gier z czujnikiem ruchu, zawieszoną u sufitu huśtawkę lub sprzęt muzyczny. Nierzadko w pokoju dziecka musi zmieścić się nawet pianino! Pogodzenie wszystkich funkcji nie jest proste, ale dzięki pomocy doświadczonego architekta wnętrz, można nawet w niewielkim pokoju stworzyć bardzo komfortowe i przyjazne pomieszczenie. Zobacz artykuł: Projekt pokoju dla dziecka.
Dziecko to też pełnoprawny klient
Co prawda nie płaci samodzielnie za swój pokój, ale to nie oznacza, że nie ma prawa decydować, jak ma on wyglądać. Doświadczony architekt wnętrz powinien wsłuchać się w dziecięce potrzeby, określić zainteresowania i gust, dopytać o wszystkie istotne szczegóły. Dzieci mają czasem bardzo zaskakujące pomysły typu: pokój jak łódź podwodna, ale żeby był hamak pod sufitem, albo niech wygląda jak sypialnia Barbie, ale łóżko niech będzie na antresoli. I w ogóle niech to będzie niebieski pokój, a nie różowy. Wybrnięcie z tak postawionego zadania nie jest łatwe, nie znaczy to jednak, że niemożliwe. Dzieci mimo konsekwencji są dość otwarte na nowe pomysły, szczególnie jeśli podsuniemy im rozwiązanie, na które same wcześniej nie wpadły, pokażemy możliwości mebli wielofunkcyjnych, otworzymy świat czarowania atmosfery w pokoju światłem.
Młodzież także ma swoje potrzeby
O ile projektując pokój małego dziecka, można pominąć kwestię prywatności i postawić biurko tyłem do drzwi, w przypadku nastolatka takie rzeczy nie powinny mieć miejsca. Małe dzieci są przyzwyczajone do stałej obecności rodziców, starsze mają silną potrzebę niezależności i nie chcą być zaskakiwane. Z tego też powodu pokój nastolatka powinien być aranżowany zupełnie inaczej. Nadal ważny jest podział na strefę nauki, zabawy i snu, ale przede wszystkim należy zadbać o stworzenie w pokoju poczucia prywatności. Stąd między innymi naprzeciwko drzwi nie powinno stać łóżko. Więcej o strefach w pokoju dziecka przeczytasz tutaj: http://www.bielsko.biala.pl/firmy/porady/542/pokoje-dzieciece-na-co-zwrocic-uwage-przy-aranzacji
Nastolatki potrafią jasno precyzować swoje potrzeby, ale nie są tak niezłomne jak mali klienci biur architektonicznych. Z jednej strony są dużo bardziej elastyczni, z drugiej – ich oczekiwania względem pokoju są dużo większe. Kolor ścian nie ma tak dużego znaczenia jak funkcjonalność i wielofunkcyjność mebli. Jeśli dziecko ma określoną pasję, wystrój pokoju musi ją uwzględniać, nawet jeśli oznacza to, że pomieszczenie będzie przypominało salę do walki wręcz lub amazońską dżunglę.
Wygląd to nie wszystko jedno
Wystrój pokoju nie może istnieć bez starannego opracowania funkcji użytkowych, to oczywiste. Jednak architekt wnętrz musi pamiętać także o takich elementach, na które przeciętny użytkownik nie zwraca uwagi. Projektowanie strefy do nauki musi uwzględniać źródło światła słonecznego i maksymalnie je wykorzystać. Musi także brać pod uwagę taki drobiazg, czy dziecko jest prawo, czy leworęczne. Od tego zależy ustawienie biurka względem okna, a to z kolei niejako wymusza rozlokowanie pozostałych mebli i rozmieszczenie poszczególnych stref. Poza naturalnym źródłem światła trzeba zaprojektować kilka rodzajów sztucznych oświetleń. Duże światło sufitowe nie powinno być jedynym. Dodatkowa lampka na biurku i przy łóżku to absolutne minimum.
Cały dzień w jednym pokoju
Co prawda nikt nie zabrania dzieciom przemieszczać się po domu, jednak często to we własnym pokoju spędzają znaczną część dnia. Choćby z tego powodu trzeba przemyśleć takie kwestie jak wietrzenie czy ochrona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ideałem jest, jeśli w pokoju dziecinnym są dwa okna, najlepiej na dwóch prostopadłych do siebie ścianach. Jeśli nie, trzeba się zadowolić jednym. Nawet jeśli w domu jest nawiew mechaniczny, przyda się czasem wpuścić trochę świeżego powietrza – okno powinno mieć możliwość otwierania oraz blokowania w pozycji uchylnej. Pozostaje jeszcze kwestia zasłaniania okna – w dzień przed słońcem, wieczorem dla zapewnienia intymności. Tradycyjne zasłony nie są dobrym rozwiązaniem w pokoju dziecka. Zbyt łatwo zerwać je z karnisza (ważne zwłaszcza w przypadku małych dzieci), poza tym kradną cenną przestrzeń. O wiele lepiej postawić na rolety na prowadnicach, które zawsze dokładnie przylegają do okna.
