Każdy obywatel, który uzyskuje w Polsce dochody, musi się z tego tytułu rozliczyć z państwem. Podatki są nieodzownym elementem nie tylko wynagrodzenia, ale wszystkich dochodów, które wymienione zostały w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co roku należy złożyć zeznanie do odpowiedniego Urzędu Skarbowego, aby sprawdzić czy wpłacane przez poprzedni rok zaliczki na podatek dochodowy, zostały poprawnie wyliczone i czy nie musimy czegoś fiskusowi dopłacić. Również możliwa jest sytuacja, że w zeznaniu rocznym okaże się, że mamy nadpłatę i to nam Urząd Skarbowy będzie musiał zwrócić pieniądze. To ile podatku musimy odprowadzić do skarbu państwa, uzależnione jest od wysokości naszego dochodu.

W Polsce obowiązują 2 progi podatkowe.

Pierwszy próg podatkowy.

Około 97% Polaków uzyskujących dochód zgodny z przedmiotową ustawą, mieści się w pierwszym progu podatkowym. Co to oznacza? Jeżeli w ciągu roku podatkowego uzyskaliśmy dochód w wysokości 85.528 zł. zapłacimy 18% podatku.

Drugi próg podatkowy.

32% tyle wynosi podatek w drugim progu podatkowym. Obliczany, gdy nasze dochody przekroczą kwotę 85.528 zł. w skali roku. Prawie dwukrotnie wyższy nie jest jednak obliczany od całego naszego dochodu, a jedynie od nadwyżki ponad przekroczoną kwotę.

Kwota wolna od podatku.

W każdym systemie podatkowym określony jest poziom dochodu, który nie podlega opodatkowaniu. W Polsce wynosi on obecnie 8 000 zł. Oznacza to, że do tej wysokości nasze dochody są zwolnione z podatku. Wysokość podatku wyliczamy w następujący sposób:

• przy podstawie obliczenia podatku do 85 528 zł – mnożymy podstawę przez 18% i odejmujemy kwotę zmniejszającą podatek,
• przy podstawie obliczenia podatku powyżej 85 528 zł – do kwoty 15 395,04 zł dodajemy 32% nadwyżki ponad 85 528 oraz odejmujemy kwotę zmniejszającą podatek.

Kwota zmniejszająca podatek.

Kwota zmniejszająca podatek w 2018 i odliczana w zeznaniu rocznym w 2019 roku wynosi:

• przy podstawie obliczenia podatku do 8 000 zł – 1 440 zł,
• przy podstawie obliczenia podatku od 8 000 zł do 13 000 zł – od kwoty 1 440 zł odejmujemy kwotę wyliczoną według wzoru: 883,98 zł razy (podstawa minus 8 000 zł) podzielone przez 5 000 zł,
• przy podstawie obliczenia podatku od 13 000 zł do 85 528 zł – 556,02 zł,
• przy podstawie obliczenia podatku od 85 528 zł do 127 000 zł – od kwoty 556,02 zł odejmujemy kwotę wyliczoną według wzoru: 556,02 zł razy (podstawa minus 85528 zł) podzielone przez 41 472 zł,
• przy podstawie obliczenia podatku powyżej 127 000 zł nie ma kwoty zmniejszającej podatek.

Wspólne rozliczenie z małżonkiem.

Jeżeli jesteśmy w związku z małżeńskim i nie mamy rozdzielności majątkowej, możemy złożyć rozliczenie PIT wspólnie. Opłacalne jest to wtedy, gdy jedno z małżonków zarabia znacząco więcej niż druga osoba, lub nie zarabia wcale. Wówczas dochody są dzielone na połowę. Takie rozwiązanie to najskuteczniejszy sposób uniknięcia drugiego progu podatkowego. Również rozliczenie się samotnego rodzica wspólnie z dziećmi, zmniejsza podstawę opodatkowania.