Umowa na zastępstwo- dla kogo?

Umowa na zastępstwo jest jedną z często wybieranych rodzajów zatrudnienia. Jest to dobre rozwiązanie, gdy pracodawca poszukuje pracownika na określoną długość czasu, która zazwyczaj jest uzależniona od czasu nieobecności zastępowanej osoby. Zatrudnianie na umowę o zastępstwo, podobnie jak inne formy zatrudnienia określone jest dokładnie w Kodeksie Pracy. Warto jednak mieć świadomość, że w lutym 2016 roku Kodeks Pracy przeszedł nowelizację, przez co zatrudnianie na podstawie umowy o zastępstwo nieco się zmieniło. Warto jest znać obowiązujące zasady, bowiem wyjdzie nam to jedynie na dobre.

Jak było dotychczas?

Jak sama nazwa wskazuje, umowa na zastępstwo podpisywana jest między pracodawcą, a pracownikiem zatrudnionym na czas zastępstwa za innego, nieobecnego pracownika. Dlatego też oprócz informacji, jakie zawiera typowa umowa, czyli zakres obowiązków, miejsce ich wykonywania czy poziom wynagrodzenia, w umowie tej zawierany jest dokładny zapis dotyczący czasu zastępstwa. Podobnie jak inne umowy, również umowa o zastępstwo posiada swój okres wypowiedzenia, klauzulę o możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy niż z chwilą powrotu zastępowanego pracownika czy specjalne limity. Jak więc widać, jest kilka szczegółów, które różnią umowę na zastępstwo z typową umową o pracę, jednak ważne jest sprawdzenie, co dokładnie zmieniło się po nowelizacji przepisów z dziedziny prawa pracy.

Co zostało bez zmian?

Pierwsza sprawa, to limity. W przypadku umowy o pracę i poprzedzających ją umów, czyli chociażby tej na okres próbny, wyznaczono limity w wysokości 33 miesięcy i trzech umów. Oznacza to, że po przepracowaniu tego czasu trzecią umową musi być umowa o pracę. Umowa o zastępstwo działała jako wyjątek od tych umów i to nie uległo zmianie. Z racji swojej specyfiki nie zdarzają się sytuacje, kiedy pracownik pracuje w oparciu o umowę o zastępstwo tyle czasu. Jeśli jednak tak się stanie, to umowa o zastępstwo, niezależnie od długości powinna jasno określać długość zastępowania nieobecnego pracownika, niezależnie od długości. Na podstawie umowy o zastępstwo mogą być zatrudnione osoby chronione przez Kodeks Pracy, na przykład kobiety w ciąży. Prawo pracy chroni je przed zwolnieniem niezależnie od rodzaju zatrudnienia, o czym należy pamiętać również w przypadku omawianej umowy.

Co się zmieniło?

Pierwszą i zarazem główną kwestią, która uległa zmianie jest długość okresu wypowiedzenia umowy o zastępstwo. Do czasu nowelizacji Kodeksu Pracy, czyli do dnia 22 lutego 2016, okres wypowiedzenia umowy o zastępstwo wynosił trzy dni. Po nowelizacji uległ on zmianie i liczony jest, jak w przypadku umowy o pracę, a więc adekwatnie do stażu pracy pracownika, a jej najkrótsza możliwość wynosi dwa tygodnie. Jest jeszcze jedna kwestia, o której pamiętają nie wszyscy pracownicy zatrudnieni na podstawie tej umowy. Z chwilą wcześniejszego powrotu zastępowanego pracownika, umowa na zastępstwo wygasa- wygasł bowiem główny powód zatrudnienia, jakim była nieobecność pracownika.

Informacje opracowano wspólnie z Kancelarią www.pierog.pl